ประมุท
อ่านว่า ปฺระ-มุด
ประมูล
อ่านว่า ปฺระ-มูน
ประยุร
อ่านว่า ปฺระ-ยุน
ประยูร
อ่านว่า ปฺระ-ยูน
ประลมพ์
อ่านว่า ปฺระ-ลม
ประลาต
อ่านว่า ปฺระ-ลาด
ประวรรต
อ่านว่า ปฺระ-วัด
ประวรรตน์
อ่านว่า ปฺระ-วัด
ประวัติ-
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ
ประวัติ-
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด
ประวัติ
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด
ประวัติการ
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-กาน
ประวัติการ
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-กาน
ประวัติการณ์
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-กาน
ประวัติการณ์
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-กาน
ประวัติกาล
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-กาน
ประวัติกาล
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-กาน
ประวัติศาสตร์
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-สาด
ประวัติศาสตร์
อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-สาด
ประวาต
อ่านว่า ปฺระ-วาด
ประวาล
อ่านว่า ปฺระ-วาน
ประวาลปัทม์
อ่านว่า ปฺระ-วา-ละ-ปัด
ประวาลผล
อ่านว่า ปฺระ-วา-ละ-ผน
ประวาลวรรณ
อ่านว่า ปฺระ-วา-ละ-วัน
ประวาส
อ่านว่า ปฺระ-วาด
ประวิช
อ่านว่า ปฺระ-วิด
ประวิตร
อ่านว่า ปฺระ-วิด
ประวิสรรชนีย์
อ่านว่า ปฺระ-วิ-สัน-ชะ-นี
ประศาสน์
อ่านว่า ปฺระ-สาด
ประสงค์
อ่านว่า ปฺระ-สง
ประสบการณ์
อ่านว่า ประ-สบ-กาน
ประสบการณ์
อ่านว่า ปฺระ-สบ-กาน
ประสบการณ์นิยม
อ่านว่า ปฺระ-สบ-กาน-นิ-ยม
ประสพ
อ่านว่า ปฺระ-สบ
ประสัยห-
อ่านว่า ปฺระ-ไส-หะ
ประสัยห
อ่านว่า ปฺระ-ไส-หะ
ประสัยหาการ
อ่านว่า ปฺระ-ไส-หา-กาน
ประสัยหาวหาร
อ่านว่า ปฺระ-ไส-หา-วะ-หาน
ประสัยห์
อ่านว่า ปฺระ-ไส
ประสาท-
อ่านว่า ปฺระ-สาด
ประสาท-
อ่านว่า ปฺระ-สา-ทะ
ประสาท
อ่านว่า ปฺระ-สาด
ประสาทการ
อ่านว่า ปฺระ-สา-ทะ-กาน
ประสาทรูป
อ่านว่า ปฺระ-สา-ทะ-รูบ
ประสาธน์
อ่านว่า ปฺระ-สาด
ประสิทธิ-
อ่านว่า ปฺระ-สิด
ประสิทธิ
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ทิ
ประสิทธิ-
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ทิ
ประสิทธิผล
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ทิ-ผน
ประสิทธิภาพ
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ทิ-พาบ
ประสิทธิเม
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ทิ-เม
ประสิทธิ์
อ่านว่า ปฺระ-สิด
ประสิทธิ์ประสาท
อ่านว่า ปฺระ-สิด-ปฺระ-สาด
ประสูต
อ่านว่า ปฺระ-สูด
ประสูติ
อ่านว่า ปฺระ-สูด
ประสูติ-
อ่านว่า ปฺระ-สู-ติ
ประสูติ-
อ่านว่า ปฺระ-สูด
ประหัต
อ่านว่า ปฺระ-หัด
ประหัตประหาร
อ่านว่า ปฺระ-หัด-ปฺระ-หาน
ประเกียรณกะ
อ่านว่า ปฺระ-เกียน-ระ-นะ-กะ
ประเดยก
อ่านว่า ปฺระ-ดะ-เหฺยก
ประเทศ
อ่านว่า ปฺระ-เทด
ประเทศราช
อ่านว่า ปฺระ-เทด-สะ-ราด
ประเภท
อ่านว่า ปฺระ-เพด
ประเวศ
อ่านว่า ปฺระ-เวด
ประเวศน์
อ่านว่า ปฺระ-เวด
ประเสริฐ
อ่านว่า ปฺระ-เสิด
ประเหล
อ่านว่า ปฺระ-เหน
ประเหส
อ่านว่า ปฺระ-เหด
ประเหียล
อ่านว่า ปฺระ-เหียน
ประแปร้น
อ่านว่า ปฺระ-แปฺร้น
ประแพร่งประแพรว
อ่านว่า ปฺระ-แพฺร่ง-ปฺระ-แพฺรว
ประโคนธรรพ
อ่านว่า ปฺระ-โคน-ทับ
ประโคนธรรพ์
อ่านว่า ปฺระ-โคน-ทัน
ประโปรย
อ่านว่า ปฺระ-โปฺรย
ประโพธ
อ่านว่า ปฺระ-โพด
ประโมทย์
อ่านว่า ปฺระ-โมด
ประโยค
อ่านว่า ปฺระ-โหฺยก
ประโยคประธาน
อ่านว่า ปฺระ-โหฺยก-ปฺระ-ทาน
ประโยชน์
อ่านว่า ปฺระ-โหฺยด
ปรัก
อ่านว่า ปะ-หฺรัก
ปรัก
อ่านว่า ปฺรัก
ปรักปรำ
อ่านว่า ปฺรัก-ปฺรำ
ปรักมะ
อ่านว่า ปะ-รัก-กะ-มะ
ปรักหักพัง
อ่านว่า ปะ-หฺรัก-หัก-พัง
ปรัง
อ่านว่า ปฺรัง
ปรัชญา
อ่านว่า ปฺรัด-ยา
ปรัชญา
อ่านว่า ปฺรัด-ชะ-ยา
ปรัด
อ่านว่า ปะ-หฺรัด
ปรัตถจริยา
อ่านว่า ปะ-รัด-ถะ-จะ-ริ-ยา
ปรัตยนต์
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยน
ปรัตยักษ์
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยัก
ปรัตยันต์
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยัน
ปรัตยัย
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ไย
ปรัตยุตบัน
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยุด-บัน
ปรัตยุบัน
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยุ-บัน
ปรัตยูษ
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยูด
ปรัตยูห์
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-ยู
ปรัตเยก
อ่านว่า ปฺรัด-ตะ-เยก
ปรัน
อ่านว่า ปฺรัน
