คำอ่านบันเป็นคำอ่านของบรรพ์เป็นคำอ่านของบรรณเป็นคำอ่านของบรรณ-บัน หมายถึง?พจนานุกรมไทย บัน หมายถึง:ก. ผัน, ผิน.ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดําบรรพ์).น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ บัน คำในภาษาไทยที่คล้ายกันบดินทร์ บท- บทบงกช บทภาชน์ บทรัช บทามพุช บทเรศ บพิธ บัณฑุกัมพล บำราศ บิณฑบาต บโทนแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "อ่านว่า"ก่อนหน้าบรรพ-ถัดไปบรรพชา
