คำอ่าน

อง

เป็นคำอ่านขององค์

พจนานุกรมไทย อง หมายถึง:

  1. น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน, คำนำหน้าสมณศักดิ์พระสงฆ์อนัมนิกายชั้นปลัดขวาปลัดซ้ายและพระคณานุกรม เช่น องสรภาณมธุรส องสุตบทบวร. (ญ.).

 ภาพประกอบ

  • อง เป็นคำอ่านของคำไหน?, คำในภาษาไทย อง อ่านว่า องค์

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

อปยศ อปราธ- อปวาท อปาจี อพพะ อภว- อภัพ อัปภาคย์ อัปมงคล อัประมาท อัปลักษณ์ อัปเปหิ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น