อ่านว่า

คำในภาษาไทย

เดียรถีย์

อ่านว่า เดียน-ระ-ถี

พจนานุกรมไทย เดียรถีย์ หมายถึง:

  1. [-ระถี] น. นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล. (ส. ตีรฺถิย; ป. ติตฺถิย).

 ภาพประกอบ

  • เดียรถีย์ อ่านว่า?, คำในภาษาไทย เดียรถีย์ อ่านว่า เดียน-ระ-ถี

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

เพชรบุรี เพริศพริ้ง เหนียมอาย เอก- เอกฉันท์ เอกชน เอกภักดิ์ เอกลักษณ์ เอกสารสิทธิ เอกัคตา เอตทัคคะ เอลา

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "เดียรถีย์"

 บทความยอดนิยม

 บทความอื่น ๆ จาก "อ่านว่า"