วิเลปนะ
อ่านว่า วิ-เล-ปะ-นะ
วิเศษณ
อ่านว่า วิ-เส-สะ-นะ
วิเศษณ-
อ่านว่า วิ-เส-สะ-นะ
วิเศษณการก
อ่านว่า วิ-เส-สะ-นะ-กา-รก
วิเศษณ์
อ่านว่า วิ-เสด
วิเสท
อ่านว่า วิ-เสด
วิโลก
อ่านว่า วิ-โลก
วิโลกนะ
อ่านว่า วิ-โล-กะ-นะ
วิโลจนะ
อ่านว่า วิ-โล-จะ-นะ
วีชนี
อ่านว่า วี-ชะ-นี
วีต
อ่านว่า วีด
วีต-
อ่านว่า วี-ตะ
วีร-
อ่านว่า วี-ระ
วีร
อ่านว่า วี-ระ
วีรกรรม
อ่านว่า วี-ระ-กำ
วีรชน
อ่านว่า วี-ระ-ชน
วีรบุรุษ
อ่านว่า วี-ระ-บุ-หฺรุด
วีรสตรี
อ่านว่า วี-ระ-สัด-ตฺรี
วุฐิ
อ่านว่า วุด-ถิ
วุฒ
อ่านว่า วุด
วุฒิ-
อ่านว่า วุด-ทิ
วุฒิ
อ่านว่า วุด
วุฒิ
อ่านว่า วุด-ทิ
วุธวาร
อ่านว่า วุด-ทะ-วาน
วุ่นเป็นจุลกฐิน
อ่านว่า วุ่น-เป็น-จุน-ละ-กะ-ถิน
วเนจร
อ่านว่า วะ-เน-จอน
วโนทยาน
อ่านว่า วะ-โน-ทะ-ยาน
วโรดม
อ่านว่า วะ-โร-ดม
วโรตมะ
อ่านว่า วะ-โรด-ตะ-มะ
ว่าวเหลิง
อ่านว่า ว่าว-เหฺลิง
ว่าวเหลิงลม
อ่านว่า ว่าว-เหฺลิง-ลม
เวจ
อ่านว่า เว็ด
เวจ-
อ่านว่า เว็ด-จะ
เวช-
อ่านว่า เวด-ชะ
เวช
อ่านว่า เวด
เวชภัณฑ์
อ่านว่า เวด-ชะ-พัน
เวชยันต์
อ่านว่า เวด-ชะ-ยัน
เวชศาสตร์
อ่านว่า เวด-ชะ-สาด
เวตร
อ่านว่า เวด
เวท
อ่านว่า เวด
เวท-
อ่านว่า เว-ทะ
เวทคู
อ่านว่า เว-ทะ-คู
เวทนา
อ่านว่า เว-ทะ-นา
เวทนา
อ่านว่า เวด-ทะ-นา
เวทมนตร์
อ่านว่า เวด-มน
เวมัติก
อ่านว่า เว-มัด-ติก
เวมัติก-
อ่านว่า เว-มัด-ติ-กะ
เวรกรรม
อ่านว่า เวน-กำ
เวรมณี
อ่านว่า เวน-ระ-มะ-นี
เวศยา
อ่านว่า เวด-สะ-หฺยา
เวสภู
อ่านว่า เวด-สะ-พู
เวสมะ
อ่านว่า เว-สะ-มะ
เวสวัณ
อ่านว่า เวด-สะ-วัน
เวหัปติ
อ่านว่า เว-หับ-ปะ-ติ
เวหายส
อ่านว่า เว-หา-ยด
เวหาส
อ่านว่า เว-หาด
เวฬุ
อ่านว่า เว-ลุ
แวง
อ่านว่า แวง
แวตร
อ่านว่า แวด
แว่น
อ่านว่า แว่น
แว่นขยาย
อ่านว่า แว่น-ขะ-หฺยาย
ไวยาวัจกร
อ่านว่า ไว-ยา-วัด-จะ-กอน
ไวยาวัจมัย
อ่านว่า ไว-ยา-วัด-จะ-ไม
ไวษณพ
อ่านว่า ไว-สะ-นบ
